Ups and Downs

Minsan talaga, isa lang akong malaking tanga. Hmm. Hindi pala minsan, in fact, madalas. Nakakainis ng sobra. Kung ano ano talaga ginagawa kong katangahan.

Malalang katangahan, bat ko ba yun ginawa? Ayan tuloy, naba-bother pa din ako. I'm being haunted by all the "what ifs" Grabe. Hindi pa din ako mahilig mag-think twice. Impulsive pa din. Patapos na ang Enero, patapos na rin ang DGMon series. Pero aaminin ko, I'm still thinking about it. I don't want it to be over. There! I said it. But there's not a lot of time for me, there's nothing I can do. Ang tanga ko kasi. But still, DumadaGundong pa din c'Mon! at sadyang DimapiGilan pa din! Ang sad tuloy. Naiinis talaga ko. Sayang.

Another katangahan. Sana inisip ko ng mabuti bago ako pumayag. Sana hindi ko nalang ipinilit ibalik pa yung nawawala na. Siguro ayaw ko lang isuko kasi sayang ang mahabang panahon. Sayang. Ang tanga ko kasi. Ang tanga mo din. Pasensya na, nasanay na talaga kong wala ka, kahit noon pa. Akala ko magiging kasing-saya pa din ng noon, pero hindi na pala. Matagal na akong napagod. Matagal ka nang nahuli sa pagbalik. I just wanted to hold on, because that's what I've been doing for so long, I got used to it. But things have changed, I have changed. You're still the biggest part of me. I don't know how it's going to be in the months to come but you and me, all these five years, I feel it's ending.

Tanga sa Ballerina. Nagtatangatangahan na kunwari hindi ko alam. Natatanga kapag kinakausap. Napapatanga kapag kaharap na. Basta, tanga. Haha. Wala akong masabi.

Tanga tumakbo. Masama tumakbo pag hindi mo alam ang lalim ng lupang tinatakbuhan mo. Parang bata lang, todo takbo pa ako, pero sablay naman! Nagalusan tuloy ako. Masakit. Makapigil hininga ang pagbuhos ko ng alcohol sa aking yayay.

Bakit ba ako bumabasketbol? Alam ko lang magshoot ng magshoot, tamad ako tumakbo, takot ako pag nilalapitan ng defenders. HAHA. ayun na nga, tamad talaga ako tumakbo, takot ako mabangga. Dapat nilalabas ko dito ang pagka-"manly" ko, but no! ang pa-girl ko lang compared sa iba. HAHA. shet. ang lamya ko kasi. Sa pagkakaalam ko, kaya hindi ko kinarir ang paglalaro nung highschool kasi nga takot ako madapa o mabangga, kaya ako nagpingpong, para safe na safe from physical harm ng ibang tao!!!

Pero go lang, ieenjoy ko lang ang masayang samahan ng aming TourCHEs team! Masayang masaya talaga silang kasama. At oo nga pala, ako may pakana niyang funny "TOURism & College of HomeEconomicS" name na yan, joke ko lang kasi talaga pero sinakyan na nila. HAHA. Let's Go TOURCHES!!!

Ang dami kong kalokohan, ilan lang yan. Yung iba, nakakahinayang at nakakapagsisi na ginawa ko, yung iba naman ay may mabuting naidulot sa buhay ko.

Minsan, okay lang talaga magkamali. Bakit? para mabigyang gamit yung salitang chance. At kung may chance ka na, it's up to you if you'll make a change.

Okay lang ako after all. Steady lang as usual.

I refuse to be lonely

Ganon lang talaga. May mabigat na dahilan para malungkot, pero ayaw ko. Mas pinipili kong maging masaya.

Hahayaan ko na lang yun. Ayun naman ang sinabi sakin. Pero hindi ako malulungkot.

May dahilan para maging masaya. Doon ako magko-concentrate.

Masaya ako dahil:

1. Kahit narealize kong sadyang tamad talaga akong tumakbo at na hindi naman talaga ko dapat nagbabasketball, nag eenjoy akong kasama ung mga kalaro ko. :)

2. Tamad pa din ako mag aral. Hindi pa rin gaanong bawas ung "study" na stickers sa organizer ko. Pero kahit ganyan, mas responsible ako at nagpapractice mag aral.

3. Malapit na rin maging ok ung friendship ko sa isang nakaaway na friend. Haha. Yey! Hindi na ko matatakot sa pagiging mean niya. Wahahaha!

4. Ang sarap rin ngumiti pag nakikita ko yung hinahangaan kong tao. From head to toe, wala kong maipintas. Ibang klase ang pure heart. :)

5. Nakakapaglaro na ulit ako ng table tennis! Ang tagal kong iniwasan, sinubukan ko maka-get over pero heto ako ngayon, mahal pa rin ang sport na ito.

6. Nakakasama ko na ulit yung best friend kong si mike. I so love him.

7. Kahit aalis na ko ulit sa summer, naeenjoy ko ng sobra ung natitira kong time dito.

Madami pa eh. Hahaha.

Happiness is a choice. I made my choice :)

Nagsabog ang Diyos ng Kasiyahan

Araw-araw Niya yan ginagawa, pero madalas kasi mahimbing ang tulog ko kaya hindi ko nasasalo.

Ngayong araw na to, isang himala. Madami akong nasalong kasiyahan. Marami rin nasalo ang mga tao sa paligid ko.

Ang dami kong kailangan gawin. Masama ang pakiramdam ko. Pero kahit ganon, hindi ako nasstress. Ang gaan ng pakiramdam ko. Sana laging ganito. :)

Sana kayo rin, sana marami rin kayong nasalong kasiyahan :)

Another Girl...

shet! it's what i've been wanting. finally, she's coming!!


it's a baby girl! yey new cousin. finally, it has been a long time since we had a girl in my father's family. nakakasawa na ung panay boys ang pinsan! hahaha.
kamusta naman kasi ang 8 boys plus my brother pa, so 9 na sila tapos 4 lang kami. at pwede mo pa ko ibawas dun! hahahahaha. ang saya. mukha siya na yung last baby na darating sa generation namin, kaya im so happy na girl! hahaha.

Just isn't so...

hindi ako nabingi, sigurado ko sa narinig ko. as in. pero, bakit nga ba ganun yon?! *expletive deleted* nakakainis talaga. gusto ko mahimatay. right then and there. haha.

so nakumpirma ko rin nga sa sarili ko na oo, oo tama kayo. edi ang saya ni mangpagong, at napatunayan niyang tama siya sa mga teorya niya. haha. at syempre, kunwari nalang na-shock yung ibang nakarinig. hehe.

ano nga yung sinabi ko? pero actually, it's more than that na pala. pero, na-late talaga.

"ayoko na. bukas nalang ulit" hahaha. hindi na, wala nang bukas. kasi nga, wala na. wala na pala yun. OR, kunwari na lang na wala na.

hindi na kasi healthy. hindi na tama. it's been building up inside me, baka pag lumala pa, hindi ko na makayanan.

so ayun nga, dito na magtatapos ang DGMon series. tatapusin ko kahit ayaw ko. kahit nalulungkot ako at kahit parang may sakit na dinudulot. kasi wala na kong ibang choice.

hindi sa napagod ako. kung di dahil sa ayaw ko ipilit.

running and screaming...

Cause you caught me off guard
Now I'm running and screaming

I feel like a hero and you are my heroine

I won't try to philosophize
I'll just take a deep breath and I'll look in your eyes
This is how I feel
And its so so real
I got a closet filled up to the brim
With the ghosts of my past and the skeletons
And I don't know why
You'd even try
But I won't lie

You caught me off guard
Now I'm running and screaming

I feel like a hero and you are my heroine
Do you know that your love is the sweetest sin?

And I feel a weakness coming on
Never felt so good to be so wrong
Had my heart on lockdown
And then you turned me around
I'm feeling like a new born child
Every time I get a chance to see you smile
It's not complicated
I was so jaded...

-Hero/Heroine

Sydney White

it's cute and funny. Sydney White plus her 7 dorks.

karaniwang chick flick syempre. hehe.

pero ang gwapo talaga ni Matt Long! hahaha. naging straight tuloy ako for a moment! HAHAHA!

Green Ranger Episode

N.A. Antoc's Kwentong Tamarind Candy

She can’t say I did not try.

I tried.

Very hard.

It’s just that she makes it impossible for me.

“Maybe she’s not interested anymore.”

Well she can tell me that at least.

She has caused some traffic in my head.

“You can always get yourself out of that traffic. You can find your way out of it.”

It’s getting harder. I don’t want this to end.

Not now, I need it. Her. Yeah, I need her.

“Try doing nothing. At least for now.”

Hindi ko Alam.

"what you don't know won't hurt you."

pero it leaves me paranoid.

isip ako ng isip. malay ko ba kung totoo yun.

ayoko mag assume pero, ewan talaga.

i'll stick to that, what i don't know won't hurt me.

Ano ba yon??

yung kinanta ng UPLB Ensemble (ayun ata name nila ) ?? something with "kabataan".